Cinemalaya 2014: Ikapitong Araw

 Maaraw ulit noong Huwebes. Wala akong papanoorin sa 3:30pm slot kaya nagpagupit muna at nagrelaks. Ilang tala:  

THE VOYAGE OF THE BALANGAY (Minda Ponce-Rodriguez) Unang impression ko, sayang. Maganda sana ‘yong konsepto para sa isang docu na ma-capture mo ‘yong essence ng adventure sa pagtatangkang ma-simulate kung paano maglayag ang mga ninuno natin noon gamit ang balangay. Pero kulang ito. Maraming pagkakataon na kailangan pang ikwento ng mga kasali sa voyage ang mga nangyari. Bakit hindi ito nakuha sa camera? Parang nagmukha tuloy accidental lang (at puwede nang patawarin) ang pagkaka-document.  

EDNA (Ronnie Lazaro) Disappointing. Sobrang disappointing. Ang ganda sana ng cast: Irma Adlawan, Frances Makil-Ignacio, Ronie Lazaro, Sue Prado, Nicco Manalo, o maging si Kiko Matos. Refreshing treat din na si Ronie Lazaro ang nagdirek nito. Ang problema: script. OK, gets ko na para ito sa mga OFW at nararapat lang naman talagang bigyan sila ng nararapat na papuri (ang Edna, halimbawa, ay puwedeng word play ng EDSA na attributed sa People Power). Gets ko rin na madalas na hindi sila appreciated kapag umuuwi. Marami nang pelikula sa mainstream ang tumalakay nito. “Anak” ni Rory Quintos o ‘yong “A Mother’s Story” ni John D. Lazatin. Pero ang OFW rito ay sobrang minalas naman at lahat na yata ng kabulukan ay naranasan n’ya. Sige, granted na exaggeration ito para lang makapag-drive ng point. Pero sana, humihinga naman ‘yong script. Wala man lang mabuting bagay na nangyayari sa bida at napakahirap maka-relate kapag ganito (considering na magkakaroon ito ng commercial run). Kahit sa maliit na community sa probinsya, wala namang ganito kademonyo na combination ng mga kamag-anak. Maging sa mga decision sa direction, andami ring hindi na kailangan. Halimbawa, ‘yong tight shot sa love scene ng dalawang character ay mahirap maipaliwanag kung bakit kailangang bumabad. May ilang haka-haka na nabago raw ang ending ng stage adaptation ng “Bona” para sa PETA na isinulat din ni Layeta Bucoy. May pakiramdam akong ‘yong frustration n’ya na magupit ang gusto n’yang ending sa dula eh ibinuhos n’ya rito sa pelikula.  

VIRGIN PEOPLE (Celso Ad Castillo) Sana kaya kong makapagbigay ng input tungkol sa color grading at restoration upang ma-justify ang viewing experience sa digitally remastered na version na ito ng pelikula ni The Kid. Malinis naman ang pagkakalapat ng technology. Mukhang fresh meat. Pero sa panonood mismo noong film, medyo nakita ko ngayon na sexist s’ya. Isang lalaki na mistulang hulog ng langit ang nananalasa sa tatlong magagandang birheng babae. Parang hinugot ang premise mula sa isang pantasya ng isang macho. At some point, wala namang masama sa execution dahil malapit ang pagkakahulma nito na maging Biblical ang reference. Nag-work sa akin ‘yong vision. Bagama’t in-attempt na maging titillating ang mga sex scene, conscious naman ito na maglahok pa rin ng pambalanse. Ang lucky bastard na character na si Isaac, halimbawa, ay merong speech problem. May love scene din na nakikipagpalitan ng frame sa isang agila na kumakain ng isda.